Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

όταν η καρδιά θέλει [να γράψεις] μα το μυαλό δεν μπορεί.

αστείο πράγμα η ζωή. εύθραυστη, αβέβαιη, μοναδική. δεν ξες ποτέ τι σου ξημερώνει. σε ζορίζει, σε πονάει, σε τραβολογάει, σε χτυπάει. και την άλλη μέρα σε σηκώνει, σου χαμογελάει, σου χαρίζεται. παραλογίζομαι και μόνο που σκέφτομαι το βάθος κάποιων πραγμάτων. παρανοώ, χαώνομαι. αστείο πράγμα. μια τεράστια πλάκα, μάλλον.

πάρτε με σε κάποια άλλη εποχή, σας ικετεύω.

Δεν υπάρχουν σχόλια: