~κι αυτό που κάνω ποιος σου το πε αδυναμία~

Τελικά ίσως τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά από όσο φανταζόμαστε ή από όσο εμείς οι ίδιοι τα περιπλέκουμε. Με ένα απλό, αληθινό κι ανθρώπινο "μου λείπεις, μου λείπει ο κολλητός μου, ο καλύτερός μου φίλος" έχεις ξεμπερδέψει. Γιατί ναι, μπορεί ο έρωτας να είναι το απόλυτο συναίσθημα, στο λέω εγώ που τον έχω βιώσει σε πολλές και διάφορες πτυχές που συνδυάζονται με πόνο, έκσταση, απελπισία ή ευτυχία, αλλά η αγνή και ουσιώδης φιλία μάλλον τελικά είναι ένα σκαλοπάτι πιο πάνω.

Δεν έχει νόημα, ρε. Δεν υπάρχει λόγος να χάσεις έναν άνθρωπο από τη ζωή σου επειδή δεν σου έκατσε ερωτικά. Όταν ο άλλος έχει τόσα πολλά πράγματα να σου δώσει σε επίπεδο φιλικό, θα το χαρακτήριζα τουλάχιστον αχαριστία να τον διαγράψεις και να μην τα δεχτείς λόγω ερωτικού εγωισμού. Και η στιγμή που θα το καταλάβεις αυτό έρχεται τελείως αναπάντεχα, πίστεψέ με, τελείως απρόσμενα, την ώρα που περπατάς στη διάβαση και ξαφνικά πετάγεται μέσα στο κεφάλι σου ένα μικροσκοπικό, χρωματιστό ανθρωπάκι και σου ουρλιάζει "ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ?"

Κι εσύ κάνεις μεταβολή επιτόπου, ξαναπερνάς τη διάβαση, οι άνθρωποι που σε κοιτάξανε στην καμάρα και σε ξαναβλέπουνε μέσα σε 2 λεπτά να πηγαίνεις στην αντίθετη κατεύθυνση σε θεωρούνε το λιγότερο τρελό, αλλά δε σου καίγεται καρφί, κι ας πολλές φορές αναρωτήθηκες για το πόσο γεμάτη και περίπλοκα υφασμένη ζωή μπορεί να έχει ο τυπάς με το χρυσό παπούτσι που περνά από δίπλα σου ή η κοπελίτσα με τα κόκκινα κοκκάλινα γυαλιά στο λεωφορείο ή ο μαν που την αράζει στα σκαλάκια στην καμάρα και πίνει μπύρες κοιτώντας το κενό. Δε σε νοιάζουν αυτή τη στιγμή, γιατί δεν είναι μέρος της δικής σου ζωής, εσύ έχεις βάλει πλώρη για να αντιμετωπίσεις έναν άνθρωπο που βρίσκεται όντως στη ζωή σου, και περπατώντας μικραίνεις την πρακτική απόσταση μεταξύ σας και σκεπτόμενος αυτά που θα του πεις σε λίγο ελαχιστοποιείς την τερατώδη απόσταση που έχει δημιουργηθεί ανάμεσά σας νοητικά, λόγω παρεξηγήσεων, διαφορετικών "θέλω", έρωτα και αμηχανίας. Και ναι, μάγκα μου, η νοητική απόσταση είναι τρισχειρότερη από οποιαδήποτε απόσταση μπορεί να μετρηθεί σε χιλιόμετρα. Την έχει, πώς το λένε, της την λέει άσχημα.

Ρ. : μου λείπεις. μου λείπει ο κολλητός μου, ο καλύτερός μου φίλος.

Γ. : το είπα και στον Χ. , περνάω λούκι αυτόν τον καιρό.

Ρ. : δε μιλάω γενικά, μιλάω για εσένα κι εμένα και την αμηχανία που υπάρχει μεταξύ μας. και το γεγονός ότι ξέρω ότι περνάς λούκι και δεν είμαι εκεί για σένα με πληγώνει. μπορούμε να τραβήξουμε ένα τεράστιο χι στα πάντα και να γίνουμε πάλι οι καλύτεροι φίλοι του κόσμου?

*χαμόγελο, ανοιχτή αγκαλιά, η απόσταση εκμηδενίστηκε*

Γ. : άντε, πάμε να παίξουμε τώρα. (προ. άντρες. πεταμένα λεφτά.)

*αγκαλιά μαζί μέσα από την πόρτα, κι όλα τα πράγματα έλκονται από έναν τιτανοτεράστιο μαγνήτη για να μπουν στη σωστή τους θέση. όπως ήταν παλιά. όπως είναι το πρέπον.*